Jesteśmy !

Wykluło się maleństwo.Miłość się dwoi i troi.Siostra całuje, dotyka, głaska po bujnej czuprynce.

Można by powiedzieć,że sielanka. 

Chyba nigdy jeszcze jeden miesiąc nie obfitował dla mnie w tyle zmian.

Bo to jeszcze nie wszystko. A kolejna która się szykuje - także duża i myślę, zmieniająca nasze życie.

Ale jeszcze nie zapeszam, nie krzyczę z radości tylko czekam.

W pracowni zastój, jeszcze nie wiem co robić kiedy mała spi, a druga w przedszkolu.

Dylemat między pójściem spać z nią, spokojnym śniadaniem, odpoczynkiem po prostu a szyciem jeszcze nie skończył się tym ostatnim.

Na razie próbuję sobie wytłumaczyć,że 5 dni po porodzie można jeszcze bezkarnie nie robić nic.

I że świat się nie zawali, projekty nie utkną w pół, a zamówienia zostaną zrealizowane.

Obrazek świąteczny dla moich dziewczyn, zdążyłam jeszcze przed narodzinami, więc pokazuję.

Uwielbiam hafty.Krzyżyk za krzyżykiem.

Gucia

krzyżyk i krzyżyk

Bawię się i bawię i końca nie widać.

Mikołaj z reniferem miał się zaramkować,ale ostatecznie skończył na poduszce.

Wiem,że dopiero początek października i wcale nie ogarnęła mnie przedświąteczna gorączka.

To tylko wynik mojej miłości do niemal wszystkich wzorów z książeczek RICO.

Stąd jeden wzór goni drugi i jeden pomysł prześciga się z dwoma następnymi.

Pewno zasypię was jeszcze nie raz krzyżykami, bo jak się już nie ma siły i można wygodnie usiąść wieczorkiem na kanapie - ręce same rwą się do pracy.

Rozważałam nawet spakowanie kanwy do szpitalnej torby,ale może troszkę mnie poniosło..;p

Oto i poducha,a niedługo coś świątecznego dla córeczek.

Haft z doszytą czerwoną bawełną w złote grochy.Z tyłu len.
A na czerwieni jeszcze cudna, bawełniana tasiemka w serduszka.

Uszyłam też do środka poduszkę wypełnioną kulkami silikonowymi,żeby można było spokojnie wyprać poszewkę.Najlepiej w rękach.

zahaftowana Gucia

w krainie dziecięcych marzeń

Już jakiś czas temu zamarzyłam sobie,żeby córze sprawić kołyskę dla lalki.

Nie wiem już sama czy bardziej jej czy sobie..ale że córa lubi bawić się ze mną - na pewno też będę mogła przebrać lalę i ukołysać ją do snu.

Cudo wymyśliłam sobie oglądając mnóstwo wnętrzarskich blogów ,

a problem realizacji nie istniał - wiedziałam komu powierzyć takie "drewniane" zadanie.

Jeśli jeszcze nie znacie - koniecznie zajrzyjcie TU i TU.

Mam już przepiękną skrzynię na kółeczkach od Marty i nie zawahałam się poprosić też o coś dla dziecięcia.

Moim skromnym zadaniem było tylko uszycie materacyka, poduszki i kołderki.

Oto i przedstawiam wam owoc naszej współpracy.

Jako,że wciąż biegam z kuleczką w brzuchu, a prezent poniższy to podarunek dla starszej od młodszej siostry - jako wyraz miłości i zapobiegliwości z mojej strony ( to wcale nie przekupstwo!), skrzętnie schowany czeka na mój powrót ze szpitalnej sali.

wkład własny - moja pościel :) 

Powstały też dwa ogromne pojemniki lniane z sówkami :

Dwa pojemniory w czerwone serducha :

No i pufa też się uszyła. Moja pierwsza taka duża i prawdziwie pufiasta.

Zamówiona w takich tkaninkach - komponują się razem genialnie.

Pozdrawia was ciepło wciąż szyjąca mama - jeszcze - jedynaczki :)